Bunlar iki güzel insan arasında geçmiş olabilir.

  __ 'Keşke' bir pişmanlık kelimesi değildir, aksine hayatım boyunca bu kadar pervasız bi kelime duymadığımı iddia edebilirim evet, aylara yıllara belki de tüm ömre bedel sonuç doğuracak bir durumu bir keşke kelimesi karşılayamaz. Duyguların raflarda satılmasına ramak kala bu cümleleri sarf ediyorum evet, çünkü pişmanlığı gerçekten yaşadım, yoo yaşadım az kalır yaşıyorum,kökü mazide olan atimi hiç bırakmayacak bi kitle kanser gibi sinsi. Evet keşke bi pişmanlık kelimesi değildir, aksine fazlasıyla bi başkaldırıdır kadere.Insanoğlunun tanrıya kafa tuttuğu bi kelimedir. Keşke çabuk tüketilir ve bu yüzden değersizlesir, değersizlestirir. Ve biz kelimeleri değerli kılan insanoğlu olarak içimizdeki kötülük tohumlarını kelimelerin köklerine yerleştirip filizlenmesini izleyerek zevk alıyoruz. Ah işte keşke..Keşke bu kadar konuşmasam.

  __ Daha az susmalısın..kelimelere inanan kaç kişi var çevremizde..cüzdanına , arabasına ,evine,mobilyasına, 1 hafta kalmak için tüm sene eşşek gibi çalışıp gittiği orman içinde manzaralı lüks oteline (Ha sorsan doğa dostudur.Gezicidir.) inanan kaç kişi var?

  __   Bir elin parmaklarını geçmez,altıparmak nicelik değerli olsaydı üstünlük olurdu,hastalık değil.Şu anda buna kendimi ikna ettim evet,kelimeler anlamını yitiriyor biz mutsuzlaşıyoruz. 

   __ Böyle yazınca kelimeler , kök , asıl anlam vesaireden bahsedince marjinal olmuyoruz işte..bizim kafa başka kafa olmuyor.asıl aksini söylersek , milyonlarca yıl öncesinin , yaradılış amacının, hakikatin üstünü örtmüş oluyoruz. kafayı filan da yemiyoruz. biraz farklılaşarak aranıza karışamıyoruz belki de hepsi bu.

  __ Kaybolma. Hem de hiç. 

Kıt Bir Gündüzü Geceye Ulaştırmak - Barış Bıçakçı

'' Eninde sonunda, iki insanız. bu basit gerçekten, bedenlerimiz ile bir uçtan diğerine kat ettiğimiz bu sıradanlıktan böyle zengin ve karmaşık bir şey nasıl çıkıyor, diye soruyorum kendi kendime. ikimizin kuytusundan geçilerek çıkılan geniş bir düzlükmüş meğer...
dünya. ama sen bir başkasıyla iştahla konuştuğunda ya da bir başkasının şakalarına güldüğünde dünya diye bir şey kalmıyor, kalmıyor işte. ''

Mehmet Güreli – Yağmur Yağmıyor

Bir beden bir insan.İki beden iki insan.

 2012 TÜİK verilerine göre ülkemizde kilometrekare ' ye ortalama 93 kişi düşmekte imiş.Ben nasıl oluyor da bu kadar hainim. Kendi alanımdan bile isteye çıkardığım seni, şimdi o 92 kişinin kucağına atamam. Hayır bunu hep yaparım.Şimdi tam 85 yaşında yapamadıklarının değil yaptıklarının pişmanlığında huysuz biriyim. Karım hep ölü. Torunum da yok!

  Birden tam 8 yaşında bir erkek çocuğuyum. Ve şimdilik sesini kendim çıkardığım arabamın rengi ,dün teneffüste tokasını alıp kaçtığım fıstığın yanakları.Kendi başıma eğittiğim köpeğim..Sınıfın en hızlı 2.koşan ünvanı...Arada altına yapıp mızmızlanan dostum...Neyse neyse.Matematik yardımcı kitabından 33. sayfa onluk bozmalı çıkarma işlemi alıştırmalarını yaparken durmadan şunu düşünüyorum ; Hep daha çok beden dersi.

Anonim ( 22.01.2014)

Yeni şiir akımı filan başlamıyor mu artık
nerde o eski edebiyat
bugün tilki kürklü kadında
ne de güzel duruyordu kabahat.

Ben bunları söylerken anonime çıkıyorum
tenezzül edip okumazsın
Metroya pantolonsuz iniyor millet
sahi orda mısın?

Murat Menteş yazmış
durma kapat gözünü;
''Bu dünyanın anlamı
bu dünyada değildir.''
unutma bu sözünü.

Başlığı bir yere koymuş bulamıyor olabilirim

... Küçükken köy mezarlığından dua okumadan geçince hissettiğim vicdan azabını duyumsuyorum şimdi. Biraz dedeme kızıyordum biraz kendime.Uyudu numarası yapıyordum öldüğü gece. Küçükken daha az şey buluyorsun kaçmak için.. Şimdi öyle mi? Şimdi derin suyu bulandırıp dibini görmesen oluyor.Gözlerini uyumanın epey dışında da kapatsan oluyor.